2014 λοιπόν
και άλλη μια μέρα πίσω από μια οθόνη PC.
Τα Χριστούγεννα
έχουν σχεδόν τελειώσει και για μια ακόμα χρονιά δεν κατάλαβα πως.
Θυμάμαι κάποτε
περιμέναμε με ανυπομονησία για εβδομάδες να στολίσουμε το δέντρο (το οποίο όταν
τελειώναμε ήταν τόσο άσχημο και κιτς που θα το ζήλευε ακόμα και η lady Gaga) να ακούσομεν τα χριστουγεννιάτικα τραγούδια
και να δούμε στολισμένα σπίτια. Ήμασταν λίγο βλαμμένα δεν λέω, αλλά τουλάχιστον
αυτές τις δυο εβδομάδες τις περνούσαμε
λες και πίναμε 8 κιλά χόρτα κάθε μέρα, ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΙ και ΒΛΑΜΕΝΟΙ !
Μετά λοιπόν από
δυο μήνες pure καταστροφής
και ξεφτιλικίου είπα και εγώ να επιστρέψω στα πάτρια εδάφη για να θυμηθώ τα παλιά
παιδικά χρόνια που σαν νιος και εγώ έπαιζα με τα χιόνια και πάθαινα διαβήτη από
την υπερβολική κατανάλωση κουραμπιέδων. Αν εξαιρέσουμε τους κουραμπιέδες που έφτασα
σε προσωπικό ρεκόρ 30+ σε τρεις μέρες (sugar overdose και πλέον δεν μπορώ να τους κοιτάζω \m/ ) to mood ήταν πολύ μακριά από τις παλιές μέρες
των γιορτών. Οκ δεν λέω έχουμε γίνει και 20 χρονών μαντράχαλοι αλλά αυτό π αντίκρισα
φέτος με προκάλεσε κατάθλιψη και με έκανε να κλαίω για νύχτες σε εμβρυακή στάση
στο ντουζ.
Λόγο οικονομικής
κρίσης και χαρατσιού της ΔΕΗ δεν υπήρχαν πάνω από δέκα σπίτια στολισμένα όλα και
όλα και από αυτά που ήταν είχαν βάλει το πολύ δυο σειρές με λαμπάκια που αναβόσβηναν
μουντά. Εδώ να μου πεις μέχρι και στην Θεσσαλονίκη που έμοιαζε με την πόλη του φωτός
κάθε Σεπτέμβρη φέτος δεν άξιζαν καν να αναφερθούν, σιγά μην στόλιζαν στο κωλοχώρι
του σατανά. Επίσης η ατμόσφαιρα θύμιζε Άουσβιτς λόγο της υπερβολικής χρήσης των
τζακιών που έκαιγαν ασταμάτητα νύχτα μέρα. Δεν λέω σε όλους αρέσει αυτή η γραφική
μυρουδιά του καμένου ξύλου το χειμώνα αλλά το χωριό έμοιαζε το Ιsengard από την πολύ καύση. Μόνο τα έντς έλειπαν
και θα είχαμε ένα lotr Christmas edition.
Τέλος έκανα
το λάθος να παραμείνω νηφάλιος για παραπάνω από μια εβδομάδα μπας και έχω και εγώ
καμία ανάμνηση διαφορετική από το ‘’ρε μάλακα τι ήπιαμε πάλι χτες’’. ΜΕΓΑ λάθος
κύριοι. Θα μπορούσα να παρομοιάσω την κατάσταση σαν ένα ατελείωτο harlem shake όπου όλοι χόρευαν σε έξαλλη κατάσταση
γύρω μου και εγώ έπρεπε σκυφτός και κουρασμένος να ακολουθήσω. Μια παράνοια που
έκανε τον κύκλο της μέσο facebook, ανούσιων καφέδων για ώρες και copy-paste βραδιών π κατέληγαν πάλι πίσω από μια
οθόνη. Μπορώ και εγώ να παραδεχτώ ότι το
πιο κοντινό σε γιορτές που έκανα φέτος ήταν μερικές ώρες στην αστερούπολη της Θεσσαλονίκης
και μια φωτογραφία profile που φορώ το γιορτινό σκουφάκι (εγώ και 375 φίλοι επίσης)
Και πριν με πείτε
γρουσούζη και ενοχλητικό σκεφτείτε αν και εσείς κάνατε κάτι παραπάνω από καφέδες
με check-in, μια καλή σούρα την πρωτοχρονιά έτσι
για το καλό, κανένα overdose από φαί στο σπίτι της γιαγιάς και φυσικά μια καινούργια Φώτο προφίλ με σκουφάκι.
Πίσω από μια
οθόνη λοιπόν τελειώνουν και αυτές οι γιορτές όπου και θα περιμένουμε με ανυπομονησία
για την επομένη μεγάλη γιορτή η περίοδο για να βάλουμε το αποκριάτικο καπέλο η
το πασχαλινό λαγουδάκι και να αλλάξουμε την εικόνα προφίλ. Until
then merry
fucking Christmas everyone ^_^.
PS. Οι κύριοι αίτιοι για το άρθρο είναι οι κουραμπιέδες που μου γάμησαν το στομάχι
και χάλασαν το καλό γιορτινό μου πνεύμα.
