Τετάρτη 2 Ιουλίου 2014

Ο μύθος του friendzone και άλλες τρομακτικές ιστορίες…. Part 1


Μια φορά και έναν καιρό σε κάθε αντρική παρέα υπήρχε έστω και ένας μίζερος παλικαράς που ήταν παγιδευμένος στην σκοτεινή και ύπουλη φυλακή του friendzone. Απεγνωσμένος πια και έχοντας χάσει όλες τους τις προσπάθειες να ξεφύγει έπεσε στα ναρκωτικά και πέθανε (δι εντ)

Τι είναι λοιπόν αυτό το τόσο φοβερό friendzone που είναι ικανό να λυγίσει και τον πιο ικανό αρσενικό?
σορρυ φίλε που χρόνια αυνανίζεσαι με τις φωτογραφίες τις ‘’κολλητής’’ σου ενώ κλαις σε εμβρυακή στάση στο ντους γιατί πιο πριν σου μιλούσε για τα πέη που έφαγε από τον
abusive γκόμενο της αλλά το friendzone δεν υφίσταται. Ναι το είπα. Είναι ένα παραμύθι που λέμε στον εαυτό μας όταν δεν κατέχουμε τα αρκετά κιλά αρχίδια να διεκδικήσουμε αυτό που δικαιωματικά μας αξίζει (American anthem playing in the background*)

Ας αναλύσουμε αρχικά την ετυμολογία της λέξης friendzone:
Προέρχεται από το friend που σημαίνει φίλος  (στην περίπτωση μας μουνάρα κολλητή) και zone όπου εδώ μεταφράζετε ως πλήρη σεξουαλική αδιαφορία
Και επειδή μου αρέσει να μιλώ με λίστες να μερικοί κανόνες  που οδηγούν τους ατυχείς φίλους στην ψευδαίσθηση του fz.

1.    Απλά δεν σε γουστάρει. Κύριος κανόνας της ζωής και του σύμπαντος. Μπορεί να είσαι όμορφος, γλυκός, ζαχαρένιος, η και με aids και να μην παίζει τίποτα από αυτά σημασία. Απλά δεν υφίσταται χημεία και αν δεν ήσουν αρκετά τούρνος για να το καταλάβεις στην αρχή, τουλάχιστον μην πιάνεις κολλητιλίκια και μετά σπας την μπούτσα όλον μας πως δεν σε γουστάρει και είναι πόρνη και πρόστυχη because guess what she is not and u have to take the boul siga siga.


2.    Είσαι σαν γαμώ το θεό. Και δεν μιλώ για κάποιον average ομορφιάς. Μιλάω για τους ανεκδιήγητους τύπους που έχουν φτάσει 21 και έχουν ακόμα γυμνασιακό μουστάκι, σπυριά μέχρι και στις κόρες των ματιών, κοιλάρες που θα ζήλευε και ο βούδας(etc.etc.) και το χειρότερο δεν  κάνουν ποτέ τίποτα γιαυτό. Οι λύσεις είναι απλές φίλε αναγνώστη π έχεις ταυτιστεί και τώρα εύχεσαι να πεθάνω από φρυχτό θάνατο μέσα σε ένα λάκκο από φίδια: α) κάνε κάτι για την εμφάνιση σου άμεσα β) βρες μια κοπέλα των κυβικών σου με ότι σημαίνει αυτό γ) πέσε σε ένα λάκκο με φίδια και βρες φρυχτό θάνατο. ( άπειρο respect στους τυπάδες που έχουν όλα τα παραπάνω και είναι αρκετά αρχιδάτοι αντί να κλαίγονται και να ρίξουν στην dota να έχουν αποκτήσει τέτοια skillz ώστε να έχουν κάτι παραπάνω από decent girlfriend)

3.    Έχεις γίνει ο αράπης της. Ναι ξέρω δεν κερδίζω βραβείο πρωτοτυπίας αλλά ψηλέ όταν 24/7 είσαι εκεί για να βοηθήσεις την κοπελιά που έχεις κόλλημα με δουλειές από μετακόμιση σπιτιού, μασάζ μέχρι να πάθεις τενοντίτιδα και εξερεύνηση για σημειώσεις της σχολής της που ουδεμία ιδέα έχεις, τότε δεν την συμφέρει διόλου να χάσει τον πιστό saka zulu της.


4.    Το παιζεις ο Duke Nukem του ερωτα. Την γουσταρεις από την εκτη δημοτικου εχεις και τις εχεις πει τα παντα σχετικα με την ερωτικη σου ζωη από την πρωτη σου φορα με κοπελα μεχρι τις αιμομικτικες παρτουζες με κουνελια και ποσουμ που εκανες περσι το καλοκαιρι στο ποσειδι. Με οσα από αυτά λοιπον που ακουσε και ηταν αληθεια (μονο ο jesus θα το κρινει αυτό), ακομα και να εχει περασει από το μυαλο της να κανει κατι μαζι σου θα το αποριψει γιατι ρισκαρει και φιλια και να μεινει στα κρυα του λουτρου μετα. Εκτος αν είναι πουτανακι οποτε θα σου εχει κατσει από την 1η γυμνασιου ^_^

5.    The akward night. Λίγο το ποτό που ήταν μπόμπα, λίγο ο γκόμενος που την πλήγωσε πριν κάνα μήνα, λιγο η χαλαρή μουσική που παίζει στο background κατάφερες επιτέλους να ρίξεις στο κρεβάτι του πάθους την αγαπημένη σου φίλη που τόσο καιρό προσπαθούσες. WRONG!!! Εκτός από ελάχιστες περιπτώσεις που ζευγάρι που συμμετέχει είναι αρκετά Cool kai rock για να το ξεχάσει και να συνεχίσει την μίζερη ζωή του σαν να μην έχει συμβεί τίποτες η συνήθεις κατάληξη είναι awkward συνομιλίες, αποφυγή για έξοδο και ένα ανεκπλήρωτο όνειρο για τον καψούρη φίλο. Όταν σου έλεγα εγώ μαλάκα να μην πίνεις μπόμπες δεν με άκουγες.


6.    Δεν τις έχεις πει ΠΟΤΕ ότι την γουστάρεις. Χρειάζεται να μπω καν στο κόπο να το εξηγήσω αυτό????

Αυτοί λοιπόν παιδάκια είναι πάνω κάτω οι λόγοι για τους οποίους το ‘’friendzone’’ είναι μύθος και αποκύημα τις φαντασίας αντρών που δεν μπόρεσαν ποτέ να υψώσουν το σπαθί τους και ρωμαλέα να αρπάξουν την πριγκηπέσα των ονείρων τους. Θα μπορούσα να το παρομοιάσω με το lagging όταν είσαι Noobas και δεν μπορείς να σταυρώσεις game.
Danny over and out.
  

Σάββατο 4 Ιανουαρίου 2014

Fuck your Christmas spirit.

2014 λοιπόν και άλλη μια μέρα πίσω από μια οθόνη PC.
Τα Χριστούγεννα έχουν σχεδόν τελειώσει και για μια ακόμα χρονιά δεν κατάλαβα πως.

Θυμάμαι κάποτε περιμέναμε με ανυπομονησία για εβδομάδες να στολίσουμε το δέντρο (το οποίο όταν τελειώναμε ήταν τόσο άσχημο και κιτς που θα το ζήλευε ακόμα και η lady Gaga) να ακούσομεν τα χριστουγεννιάτικα τραγούδια και να δούμε στολισμένα σπίτια. Ήμασταν λίγο βλαμμένα δεν λέω, αλλά τουλάχιστον αυτές τις δυο εβδομάδες  τις περνούσαμε λες και πίναμε 8 κιλά χόρτα κάθε μέρα, ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΙ και ΒΛΑΜΕΝΟΙ ! 

Μετά λοιπόν από δυο μήνες pure καταστροφής και ξεφτιλικίου είπα και εγώ να επιστρέψω στα πάτρια εδάφη για να θυμηθώ τα παλιά παιδικά χρόνια που σαν νιος και εγώ έπαιζα με τα χιόνια και πάθαινα διαβήτη από την υπερβολική κατανάλωση κουραμπιέδων. Αν εξαιρέσουμε τους κουραμπιέδες που έφτασα σε προσωπικό ρεκόρ 30+ σε τρεις μέρες (sugar overdose και πλέον δεν μπορώ να τους κοιτάζω \m/ ) to mood ήταν πολύ μακριά από τις παλιές μέρες των γιορτών. Οκ δεν λέω έχουμε γίνει και 20 χρονών μαντράχαλοι αλλά αυτό π αντίκρισα φέτος με προκάλεσε κατάθλιψη και με έκανε να κλαίω για νύχτες σε εμβρυακή στάση στο ντουζ.

Λόγο οικονομικής κρίσης και χαρατσιού της ΔΕΗ δεν υπήρχαν πάνω από δέκα σπίτια στολισμένα όλα και όλα και από αυτά που ήταν είχαν βάλει το πολύ δυο σειρές με λαμπάκια που αναβόσβηναν μουντά. Εδώ να μου πεις μέχρι και στην Θεσσαλονίκη που έμοιαζε με την πόλη του φωτός κάθε Σεπτέμβρη φέτος δεν άξιζαν καν να αναφερθούν, σιγά μην στόλιζαν στο κωλοχώρι του σατανά. Επίσης η ατμόσφαιρα θύμιζε Άουσβιτς λόγο της υπερβολικής χρήσης των τζακιών που έκαιγαν ασταμάτητα νύχτα μέρα. Δεν λέω σε όλους αρέσει αυτή η γραφική μυρουδιά του καμένου ξύλου το χειμώνα αλλά το χωριό έμοιαζε το Ιsengard από την πολύ καύση. Μόνο τα έντς έλειπαν και θα είχαμε ένα lotr Christmas edition.

Τέλος έκανα το λάθος να παραμείνω νηφάλιος για παραπάνω από μια εβδομάδα μπας και έχω και εγώ καμία ανάμνηση διαφορετική από το ‘’ρε μάλακα τι ήπιαμε πάλι χτες’’. ΜΕΓΑ λάθος κύριοι. Θα μπορούσα να παρομοιάσω την κατάσταση σαν ένα ατελείωτο harlem shake όπου όλοι χόρευαν σε έξαλλη κατάσταση γύρω μου και εγώ έπρεπε σκυφτός και κουρασμένος να ακολουθήσω. Μια παράνοια που έκανε τον κύκλο της μέσο facebook, ανούσιων καφέδων για ώρες και copy-paste βραδιών π κατέληγαν πάλι πίσω από μια οθόνη. Μπορώ και εγώ να παραδεχτώ  ότι το πιο κοντινό σε γιορτές που έκανα φέτος ήταν μερικές ώρες στην αστερούπολη της Θεσσαλονίκης και μια φωτογραφία profile που φορώ το γιορτινό σκουφάκι (εγώ και 375 φίλοι επίσης)
Και πριν με πείτε γρουσούζη και ενοχλητικό σκεφτείτε αν και εσείς κάνατε κάτι παραπάνω από καφέδες με check-in, μια καλή σούρα την πρωτοχρονιά έτσι για το καλό, κανένα overdose από φαί στο σπίτι της γιαγιάς και φυσικά μια καινούργια Φώτο προφίλ με σκουφάκι.

Πίσω από μια οθόνη λοιπόν τελειώνουν και αυτές οι γιορτές όπου και θα περιμένουμε με ανυπομονησία για την επομένη μεγάλη γιορτή η περίοδο για να βάλουμε το αποκριάτικο καπέλο η το πασχαλινό λαγουδάκι και να αλλάξουμε την εικόνα προφίλ. Until then merry fucking Christmas everyone ^_^.

PS. Οι κύριοι αίτιοι για το άρθρο είναι οι κουραμπιέδες που μου γάμησαν το στομάχι και χάλασαν το καλό γιορτινό μου πνεύμα.